Қанатсыз періштеге теңеген едім,
Қиналсаң көңіліммен демеген едім,
Маған уайым болатын сауалдарыма
Үндемегенің,ай үндегенің

Әп кеш сайын қасымда жүрмеген едің
Әзілдесем жымиып күлмеген едің
Маған қайғы болатын сұрақтарыма
Үндемегенің

Айтшы шыныңды
Қайғы мұңынды
Қиындап барады хәлім бүгінгі
Жасырмай айтсаң барлық сырыңдв
Құрайын үйден аппақ шымылдығыңды