Төніп тұрса төбемде күн,
Демің бе деп елеңдедім.
Қою түндей қара көздің,
Мұң шықтарын сен емдедің.

Бәлкім, сен де ойлайсың ба?
Тұнық сырға бойлайсың ба?
Айдан жолдап сәлеміңді,
Бір серпілтіп қоймайсың ба?

Қайырмасы:

Тыныштық бер жүрегіме,
Құлақ аспа тілегіме.
Сезім шоқты тығып қойғам,
Жұмыр жердің жүрегіне.

Күліп келем, күлкім емес,
Тек әйтеуір сылқым елес.
Сені ойдан арылтпақпын,
Бірақ, әттең, мүмкін емес…

Ару айдың қанатынан,
Тұман мұңдар таратылған.
Сәулем менің қайда жүрсің,
Қарша бұлттан жаратылған?

Самал желмен тербейсің бе?
Ыстық күнмен емдейсің бе?
Сені іздеумен тұншығамын,
Желге мініп келмейсің бе?